تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی مادران دارای نوجوان مبتلا به کم خونی فقرآهن

مقدمه: کم خونی فقرآهن شایع‌ترین بیماری خونی بوده و مانند سایر بیماری‌های مزمن، جنبه‌های کیفیت زندگی بیمار و مادر به عنوان مراقب اصلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی مادران دارای نوجوان مبتلا به کم خونی فقرآهن در سال 1392 و در شهر تهران انجام گردیده است. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع کاربردی است که با انتخاب 60 مادر دختر نوجوان مبتلا به کم خونی فقرآهن در دو گروه آزمون و کنترل از طریق نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و فرم کوتاه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت می‌باشد. الگوی توانمندسازی خانواده محور در گروه آزمون اجرا و پس آزمون 5/1 ماه بعد از مداخله انجام شد. یافته‌ها: میانگین امتیاز کیفیت زندگی مادران قبل از مداخله در گروه آزمون برابر با 89/6 ±63/54 و در گروه کنترل برابر با 66/7±50/54 بود که با آزمون تی‌مستقل بین دو تفاوت معناداری وجود نداشت (94/0=p) در حالی که بعد از مداخله میانگین امتیاز کیفیت زندگی مادران در گروه آزمون برابر با 20/4±13/60 و در گروه کنترل برابر با 09/7±46/54 گردید که با آزمون تی‌مستقل اختلاف معناداری بین میانگین نمرات کیفیت زندگی دو گروه مشاهده گردید (001/0p